Struktura kwalifikacji zawodu optometrysty jako postępowy model kształcenia specjalistów

włącz .

OPTYKA 6/2022

Struktura kwalifikacji zawodu optometrysty jako postępowy model kształcenia specjalistów

Mgr Julia Pach, optometrysta (NO22210), Mgr Wiktoria Jakubowska, optometrysta (NO22214), Mgr Magdalena Nowak, optometrysta (NO22204), Mgr Aleksandra Grabowska, optometrysta (NO22203)

Absolwentki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Wstęp

Zakres działalności optometrystów jako specjalistów ochrony wzroku jest szeroki i wielowymiarowy. Praca w tym zawodzie pozwala na rozwój w wielu rożnych kierunkach, od najbardziej powszechnych badań refrakcji, przez dobór soczewek kontaktowych, aż po specjalizowanie się w zakresie postępowania w zaburzeniach widzenia obuocznego czy też prowadzenia terapii widzenia. Należy także zwrócić uwagę na fakt, iż pomocy ze strony optometrysty potrzebuje pacjent w każdym przedziale wiekowym. Na dzień dzisiejszy nie funkcjonuje żaden podział specjalizacyjny, który umożliwiałby udzielanie pomocy w określonych grupach wiekowych, jak chociażby optometrysta pediatryczny czy optometrysta geriatryczny, a przecież pacjenci z obu tych grup wiekowych zwykle zmagają się z zupełnie odrębnymi od siebie problemami wzrokowymi i wymagają kompleksowego podejścia specjalisty, który będzie dysponował odpowiednią do tego wiedzą i umiejętnościami. Co więcej, aktualnie istnieje bardzo niewielka grupa specjalistów współpracujących z osobami słabowidzącymi. Jednym z głównych powodów dla powyżej wspomnianych kwestii jest fakt, że zawód optometrysty wciąż nie został prawnie uregulowany, co tworzy swoiste błędne koło, i często skutkuje „nierzetelnością zawodową”
Brak uregulowania prawnego zawodu optometrysty powoduje, iż badania refrakcji wykonywać może „niemal każdy”, w tym osoby, które odbyły kilkutygodniowy kurs, bądź studenci optometrii bez odpowiednich umiejętności praktycznych. Jeżeli w tym przypadku bierzemy pod uwagę przypadki zwykłego doboru lub zmiany mocy korekcyjnej okularów o +/-0,50D, zagadnienie to wydaje się dość trywialne. Niemniej jednak znaczna większość przypadków optometrycznych jest bardziej skomplikowana – nie zapominajmy o wszechobecnej cyfryzacji życia, która sprowadza do gabinetu coraz więcej pacjentów z zaburzeniami akomodacji i widzenia obuocznego. W celu ograniczenia ryzyka błędnych diagnoz i prowadzenia pacjentów w praktyce zawodowej należy zadać kluczowe pytania: jaka powinna być struktura kwalifikacji zawodu optometrysty, możliwe specjalizacje oraz uregulowania prawne? Jak powinna wyglądać lista dopuszczalnych czynności zawodowych i związane z nią formalne uznawanie kwalifikacji? Wreszcie – jak powinna wyglądać sylwetka modelowego absolwenta studiów optometrycznych? Na te fundamentalne i jakże ważne, także dla studentek i studentów optometrii pytania, poszukiwaliśmy odpowiedzi w ramach zadania na seminarium magisterskim prowadzonym w semestrze letnim roku akademickiego 2021/2022 przez prof. Ryszarda Naskręckiego.