Według publikacji w magazynie „Nature”, aby narząd wzroku płodu prawidłowo się rozwijał, potrzebne jest mu do tego światło. Tak zaobserwowali amerykańscy naukowcy ze Szpitala Dziecięcego w Cincinnati i Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco, prowadząc badania na myszach. 

To odkrycie rzuca nowe światło na rozwój siatkówki w życiu płodowym oraz powstawanie naczyniopochodnych uszkodzeń oka, zwłaszcza retinopatii wcześniaków, która jest najczęstszą przyczyną ślepoty u dzieci. Z badań wynika, że światło umożliwia dotarcie odpowiedniej liczby fotonów do płodu i aktywuje białko o nazwie melanopsyna, które współodpowiada za właściwy rozwój naczyń krwionośnych i neuronów siatkówki.

Dla wielu film Jamesa Camerona „Avatar” otworzył nową erę kinematografii, ale trójwymiarowe filmy nie są wynalazkiem XXI wieku – narodziły się wraz z samą kinematografią, a nawet jeszcze wcześniej. Dzisiaj 3D to nie tylko nowoczesna technologia, ale, jak mówią na Wall Street, to skrót od „Dolary, Dolary, Dolary” i trudno się dziwić, bo kina wypełnione są po brzegi, a telewizory 3D, mimo wysokiej ceny, sprzedają się świetnie.

Początki 
Początków technologii 3D trzeba szukać w pracach brytyjskiego naukowcy i wynalazcy Charlesa Wheatstone’a. W 1828 roku opisał on, jak działa stereoskopia, a 12 lat później pokazał światu pierwszy stereoskop, dzięki któremu obraz był widziany przez każde z oczu pod innym kątem, sprawiając wrażenie trójwymiarowości. Działał on w oparciu o dwa lusterka ustawione tak, aby obraz dwóch zdjęć docierający do oczu różnił się dla każdego z osobna. Wynalazek ten uprościł Oliver Wendell Holmes, który oba zdjęcia ustawił obok siebie. Patrzyło się na nie przez soczewki klinowe. Metodę tę rozwinął niemiecki wynalazca Wilhelm Rollmann, w 1853 roku prezentując pierwsze zdjęcie anaglifowe. Wykonane ono zostało z dwóch zdjęć zrobionych jednocześnie, ale jedno zabarwiono na kolor turkusowy, a drugie na czerwony. Po nałożeniu ich na siebie i założeniu okularów o soczewkach turkusowej i czerwonej, do jednego oka nie dociera fala światła o długości odpowiadającej kolorowi turkusowemu, a do drugiego – kolorowi czerwonemu. Mózg składa z tak przefiltrowanych informacji obraz trójwymiarowy. Wadą tej metody jest przekłamanie innych kolorów oraz mała szczegółowość. Jednak wraz z komputeryzacją metoda ta powróciła do łask jako bardzo prosta do wykonania, dzięki odpowiedniemu oprogramowaniu.

Sprzedaż okularów korekcyjnych przez Internet będzie coraz powszechniejsza również i w Polsce, niestety. Konsumentów kusi oszczędność czasu i pieniędzy, podobnie jak i tych, co sprzedają. Dla większości kupujących jedynym dylematem jest to, czy naprawdę będą dobrze wyglądać w wybranych okularach, jednak, jak wynika z badań, jest jeszcze jeden problem: jakość i bezpieczeństwo soczewek. Okazuje się, że konsumenci bardzo często nie dostają tego, co zamówili.

Konstruktorzy z uniwersytetu Beira Interior opracowali samoczyszczące się okulary. Wynalazek portugalskich uczonych adresowany jest przede wszystkim dla motocyklistów, narciarzy oraz osób uprawiających sporty ekstremalne.

Nowatorski system o nazwie RideSafe bazuje na przezroczystej błonie, którą umieszcza się na zewnętrznej powierzchni okularów lub gogli.

„Dzięki połączeniu jej z systemem baterii, za pomocą niewielkich rozmiarów przewodów, możliwe jest błyskawiczne wprawienie w ruch membrany oraz strząśnięcie niepożądanej substancji z okularów, np. błota, śniegu czy kropli deszczu”, poinformował Francisco Duarte, współautor wynalazku.

Właściwa, bogata w tłuszcze i kwasy omega 3, dieta może ograniczyć objawy zespołu suchego oka – uciążliwego schorzenia wywołanego niedostatecznym wydzielaniem łez lub nadmiernym parowaniem filmu łzowego.

Objawów tego zespołu – pieczenia, swędzenia, zaczerwieniania czy nawet bólu – doświadcza blisko połowa noszących soczewki kontaktowe. Ze względu na obniżenie częstotliwości mrugania przyczynia się też do niego długotrwała praca na komputerze czy oglądanie telewizji oraz przebywanie w klimatyzowanych pomieszczeniach. Dlatego – jak podkreśla okulistka prof. Ewa Mrukwa – Kominek z Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 5 Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach – to schorzenie coraz bardziej powszechne.